Het is ongemerkt voorbijgegaan, mijn blog jubileum. Op 8 mei 2014 schreef ik op deze website mijn eerste blog. Ik was een cursus bloggen gaan volgen, omdat ik mezelf daarmee op de kaart wilde zetten als werkzoekend communicatiemedewerker. Dat eerste bericht werd door 7 mensen gelezen. Niet bepaald een vliegende start, maar ik had er lol in en schreef iedere week trouw een nieuw verhaal. Lees verder
Het wil er maar niet van komen, dat verhaal over verandering. Het is de laatste opdracht van mijn Verhalensafari. Ik blijk er moeite mee te hebben. Het zijn vooral veranderingen met negatieve gevolgen die bij me boven komen. Situaties waarbij anderen voor mij besloten dat het voortaan anders zou zijn. De scheiding van mijn ouders, een jeugdliefde die beëindigd werd, een baan die ophield te bestaan. Lees verder
Verhalen van verwarring. Dat is de opdracht voor etappe 4 van de Verhalensafari. Je hoeft niet ver te zoeken om verwarrende verhalen tegen te komen. In de wereld van marketing en communicatie kom je ze regelmatig tegen. En om een of andere reden hou ik ervan. Lees verder
Sporen. Ieder levend wezen laat ze achter. Soms ongemerkt, een briefje dat uit je jaszak op de grond valt, soms onvermijdelijk, je voetstappen in de pasgevallen sneeuw. Maar veel vaker is het achterlaten van sporen een bewuste keuze. Lees verder
Altijd als ik er binnenkom denk ik ‘Dit klopt!’ Een aantrekkelijke boodschap in een aantrekkelijk jasje. En de beloftes worden nog waar gemaakt ook. La Place begrijpt hoe het werkt. Lees verder
Het is waar, de verhalen liggen op straat. Als je je ogen en oren openhoudt, kom je ze vanzelf tegen. Dat merkte ik toen ik vandaag van het station naar huis fietste en hem zag staan, stralend en ogenschijnlijk nieuw: een hagelwitte lelijke eend. Alsof bij mij, net als bij de 2CV, het dak open kon, stroomden de herinneringen binnen. Lees verder
